Blad 1 - Mijn transitie 2019
Blad 2 Vervolg mijn transitie 2020
Blad 3 vervolg mijn transitie 2021
Reacties
BLAD 4 - MIJN TRANSITIE 2022
Blad 5 - vervolg mijn transitie 2023
Blad 6 Transitie en Psychisch traject

4 Januari 2024

Afgelopen week ben ik weer voor controle geweest bij Chirurgie in het UMCG.
De controles bij Chirurgie zijn nu nog even per half jaar.
Ik heb de laatste maanden best wel veel last gehad van bloedingen van binnenuit.
De arts heeft het allemaal bekeken en de vagina op zich ziet er uitstekend gevormd uit,
dit zal nog betere vormen aan gaan nemen, het is nu al niet van echt te onderscheiden.
De arts is heel erg tevreden en dat ben ik ook.
Tevens vroeg de arts mij of ik volledig gevoel in de vagina heb, dus dat ik orgasmes heb,
ik zei dat alles goed voelde en alles prima werkte.
Dat ik nu nog bloedingen heb is wel normaal, de wonden binnenin zijn nog niet genezen.
De wond aan de buitenkant is ook nog niet genezen en bloed ook nog steeds.
Het beste medicijn hiervoor zou rust zijn.
Ik heb tevens weer een uitgebreid bloedonderzoek gehad omdat mijn hormonenhuishouding
flink in de war is.
Over de uitslag wordt ik opgebeld en dan zullen ze kijken of de medicatie
van de hormonen aangepast gaat worden.
Over een ruime week moet ik nog een keer naar het UMCG voor een afspraak bij de revalidatie arts.

4 April 2024

De afgelopen tijd is er een hoop gebeurd.
Ik heb een fikse depressieve tijd achter de rug, de oorzaak hiervan zit hem in de hormonenspiegel.
Ik heb contact gehad met het genderteam van het UMCG hierover en ben inmiddels
overgestapt op andere hormonen pleisters van 100 microgram.
Deze pleisters heb ik 2 jaar terug ook gehad en toen kreeg ik daar hartklachten van.
Toen dus naar verloop van tijd weer terug gezet op de pleisters van 75 microgram.

In het Paasweekeinde zat ik niet geheel lekker in mijn vel.
In de nacht van 1 op 2 April kreeg ik veel pijn op me borst en had ik veel last van mijn arm.
Mijn vrouw heeft toen de huisartspost gebeld en die hebben uiteindelijk
een ambulance gestuurd en ben ik naar het ziekenhuis vervoerd.
De gehele nacht hebben de artsen diverse (bloed)onderzoeken gedaan
en tevens longfoto's gemaakt om longembolie uit te sluiten.
Dit zag er allemaal goed uit en aan het begin van de ochtend mocht ik weer naar huis.

Ik heb deze week contact gehad met Gynaecologie van het UMCG ivm mijn hormonenwaarde.
We hebben de uitslagen van de bloedonderzoeken doorgenomen
en hieruit volgend bleek niet dat mijn hormonenwaarde te hoog zou zijn.
Waar de klachten dan vandaan kunnen komen is eigenlijk niet bekend.
Ik heb vrijdagochtend 5 April een afspraak bij de huisarts en dan gaan we bekijken
wat we verder kunnen doen waar de klachten vandaan kunnen komen.
Momenteel heb ik nog steeds pijntjes rondom mijn borst en veel last van mijn bovenarm.
Verder zit ik totaal niet lekker in mijn vel, ik slaap slecht en heb totaal geen eetlust.

Woensdag 1 Mei 2024

Gisteren moest ik voor een spoedafspraak naar het UMCG in Groningen
in verband met een gesprek met Psychiatrie / Maatschappelijk Werk.
Vanwege het feit dat er een heleboel botst in mijn hoofd.
Het is een samenloop van diverse gebeurtenissen die mijn hoofd op ontploffen zet.
Een trauma uit mijn jeugd, waar ik het liever niet over heb is één van de oorzaken,
verder spelen de lange werkdagen van mijn werk mee, het voor me eigen niet verwerken
van mijn transitietraject wat ik eigenlijk in mijn werk stopte en zo niet tot verwerking kwam
om voor me eigen alles te overdenken van wat er allemaal is gebeurd de afgelopen 5 jaar.
Het overlijden van mijn vader in 2018 wat ik nog steeds geen plekje kan geven,
daar komt bij dat ik het heel erg jammer vind dat mijn vader mijn nieuwe leven niet
mee heb mogen maken, en mijn (depressieve) leven voorafgaand aan mijn transitie speelt door mijn hoofd.
In 2016 hebben we en auto ongeluk gehad en ook dit komt steeds naar boven en heb momenteel
veel last van angst en paniek aanvallen.
Tevens ondervind ik veel angst wanneer ik met de auto op pad ga, kleine stukjes dat gaat wel voor een
maar grote stukken rijden is momenteel voor mij een niet te nemen opgave.

Ik heb een heel goed gesprek gehad en het voelde ook heel erg vertrouwelijk.
Wat er nu verder volgt is dat er een therapie traject wordt opgestart met EMDR,
daar heb ik zelf om gevraagd omdat ik er voor me eigen geen uitweg meer in zie.
Depressiviteit neemt steeds weer vaker de overhand, soms denk ik wel eens van wat doe
ik eigenlijk nog op deze aardkloot, de wereld is beter af zonder mij.
Mijn onzekerheid neemt steeds meer toe, alleen de straat op is een dingetje geworden.
Er wordt naar een combinatie gezocht met behandeling in het UMCG en rondom mijn woonplaats
omdat niet alles van mijn problemen in het UMCG behandeld kan worden, dit vanwege het feit
dat niet alles van het transitie traject gerelateerd is.
Eind Mei moet ik sowieso weer terug naar het UMCG voor een vervolg afspraak.
tussen nu en dan hoop ik dat het therapietraject al opgestart is.
Mijn gesprek met de arts ging met een heleboel emotie gepaard omdat bepaalde dingen me erg hoog zitten.
Sinds de dag dat ik naar het ziekenhuis ben gebracht zit ik nu met een Burn-out thuis
en werken is er voorlopig niet bij.
Volledig rust nemen is het advies, mijn grootste hobby muziek maken wel proberen uit te voeren
omdat dat wel het stukje ontspanning met zich mee brengt wat ik nodig heb.

Verder heb ik steeds meer last van de vagina, na controle ziet alles er wel heel erg goed uit
maar ook in deze komen de klachten naar alle waarschijnlijkheid van overbelasting.
Dus ook hiervoor volledige rust nemen.

2 December 2025

Het afgelopen jaar ben ik veel op controle geweest in het UMCG, bij Chirurgie, bij Gynaecologie
en bij Maatschappelijk werk voor mijn gesprekken met de psychisch verpleegkundige.
Het afgelopen jaar was voor mij zwaar depressief en dat heeft niet zo zeer met mijn transitie
te maken, wat vele mensen denken, dit heeft met veel traumaleed te maken,
vooral uit mijn jeugd en verder door mijn leven heen.
Wat er wel mee te maken heeft betreffende mijn transitie, zijn de vele bedreigingen
en doodsbedreigingen welke ik veelal op straat heb gekregen en veel via de Socials.
Zoals enkele weten ben ik in 2024 in de ziektewet geraakt met een burn-out,
en vervolgens ben ik 3 weken later psychisch ook ingestort en kwam die bal met ellende
die ik mijn hele leven onder water probeerde te houden, in één keer boven.
In Mei 2024 sneed ik in mijn pols en raakte daardoor voor therapie bij het GGZ.
Ik heb 5 maanden in de crisis in Schagen gezeten, daarna werd ik over gezet in een
traumabehandelings team, bestaande uit een Regiebehandelaar, een Psychologe,
een Psychisch verpleegkundige, een Psychiater en een Arts.
Er is divers onderzoek gedaan door diverse Psychiaters en Psychologen en zij zijn tot de
volgende diagnose gekomen:
(C)PTSS, Depressieve stoornis, Sociale angststoornis, Agorafobie,
een gegeneraliseerde angststoornis, Obsessieve Compulsieve angststoornis
een Schizofrene stoornis en een Persoonlijkheidsstoornis.
Tussen de crisis en het behandelend team van GGZ-NHN heb ik nog een online
Psychologe gehad die mij heeft aangemeld bij Psytrec voor een behandelingstraject.
Vervolgens ben ik uiteindelijk 4 keer opgenomen geweest bij Psytrec in Zeist,
dit heeft echter geen effect gehad, mede door hun behandelwijze heb ik er een trauma bijgekregen.
Tijdens mijn opname bij Psytrec heb ik een overdosis slaapmedicatie ingenomen omdat
ik stemmen hoorde, stemmen met boodschappen, boodschappen als
hoe rustig het is in de hemel, dat er in de hemel geen stress en spanningen zijn.
Mijn regiebehandelaar van het GGZ-NHN heeft mij later dit jaar aangemeld bij
Trauma Kliniek Nederland in Vorden, dit betrof een opname van 8 dagen.
Het was aldaar een hele prettige en rustige omgeving met veel diverse vormen van therapie,
maar ook deze opname heeft helaas geen resultaat gebracht.
Tevens loopt er een aanmelding bij Expertisecentrum Euthanasie Nederland,
en dit is niet omdat ik dood wil, nee ik wil rust, rust in mijn hoofd en rust in mijn leven.
het feit dat ik eventueel van deze keuze gebruik mag maken geeft toch iets van rust in mijn hoofd.
Vooralsnog pak ik alle hulp aan die mij geboden wordt, maar ik weet niet hoelang ik dat nog vol ga houden
wanneer elke keer een opname in een kliniek of andere therapie weer niet gewerkt heeft.

Hoe nu verder, ja dat is mijn grootste vraag.
Ik heb nu diverse gesprekken gehad met mijn behandelend team en de crisis is ook weer opgeschaald,
vanwege het feit dat ik in November van dit jaar wederom een overdosis slaapmedicatie heb ingenomen.
Verder heb ik 2 keer per week een afspraak met de Psychologe en de verpleegkundige van mijn team.
Er is een onderzoek naar ASS geweest en de uitslag daarvan is dat er wel een lichte vorm van Autisme
aanwezig is, wat een oorzaak kan wezen dat de huidige aanpak van therapie niet werkt,
en verder zijn de scores van de diverse onderdelen zeer divers, verschillend en tegenstrijdig.
Ik ben aangemeld voor de deeltijd Depressie, welke in Hoorn of in Alkmaar plaatsvindt.
Ik ben aangemeld bij een PO voor mijn persoonlijkheidsstoornis,
en ik wordt aangemeld bij Trauma Kliniek Leeuwarden voor een vervolgtraject.
Ik had zelf aangegeven wel weer naar TCN in Vorden te willen vanwege de rustige omgeving
en een fantastisch team van Psychologen en verplegend personeel en verder de fantastische zorg.
Echter in Leeuwarden zijn meer gespecialiseerde psychologen die meer kennis van zaken hebben.
In Leeuwarden betreft het een opname van 1 maand, ik heb daar binnen nu en zo'n 6 weken
een intakegesprek en dan zal het nog zo'n 10 weken duren tot de opname.
Tot zover even mijn update, betreffende mijn transitie die volledig is afgerond en waar ik alleen
mijn jaarlijkse controles nog heb valt daar weinig meer over te vertellen en zal ik jullie
via deze blog op de hoogte houden van mijn psychisch traject.

Powered by JouwWeb